Systemy Datalink są często wykorzystywane do umożliwienia komunikacji między samolotami a systemami naziemnymi, dlatego mają wiele zastosowań w lotnictwie i innych gałęziach przemysłu wojskowego. Ale jak działa łącze danych? Tym zajmiemy się w tym artykule, omawiając również 3 najczęściej używane obecnie systemy łączy danych.
Zawartość
Co oznacza łącze danych?
Systemy Datalink służą do łączenia dwóch lokalizacji za pośrednictwem telekomunikacji, umożliwiając im wysyłanie i odbieranie informacji cyfrowych. Ten transfer cyfrowy odbywa się za pośrednictwem protokołu łącza, który umożliwia przesyłanie danych do miejsca docelowego ze źródła.
Łącze danych stanowi drugą warstwę modelu architektury Open Systems Interconnection ( OSI ), która jest wykorzystywana w protokołach telekomunikacyjnych. OSI składa się z 7 warstw, przechodzących od góry do dołu, a warstwa łącza danych to warstwa protokołu odpowiedzialna za przenoszenie danych do warstwy fizycznej w określonej sieci lub poza nią.
Zanim dane będą mogły być przesyłane przez dwa punkty w tej samej sieci WAN lub LAN, muszą zostać zakodowane, zdekodowane i uporządkowane – a to ma miejsce w warstwie łącza danych. Ta warstwa określa również, w jaki sposób dwa lub więcej urządzeń może odzyskać sprawność po kolizji, która ma miejsce, gdy węzły próbują jednocześnie wysłać ramki.
Istnieją trzy typy konfiguracji łącza danych: simpleks, half-duplex i duplex. Konfiguracja simpleks umożliwia tylko komunikację jednokierunkową, podczas gdy konfiguracja half-duplex umożliwia komunikację dwukierunkową; choć nie jednocześnie. Tymczasem konfiguracje dupleksowe umożliwiają jednoczesną komunikację dwukierunkową. Istnieje wiele protokołów regulujących przesyłanie danych przez łącza danych.
Trzy najlepsze systemy łączy danych w użyciu dzisiaj
Systemy Data Link mają obecnie wiele zastosowań. W przypadku większości zastosowań, oto 3 najczęściej używane systemy łącza danych:
1. Radio definiowane programowo (SDR)
Istnieje wiele komponentów, które tradycyjnie implementowano sprzętowo. W skład tych elementów wchodzą filtry, miksery, modulatory, demodulatory, wzmacniacze, detektory i inne. Radio definiowane programowo (SDR) to system komunikacji radiowej, który implementuje te komponenty w programie komputerowym zamiast w sprzęcie. Mogą być zaimplementowane w systemach wbudowanych lub komputerach osobistych.
Specjaliści ds. łączy danych w CP Technologies powiedzieli, że architektura SDR zwiększa możliwości i niezawodność każdego systemu. Dzieje się tak, ponieważ SDR zapewnia możliwość wysyłania i odbierania szerokiej gamy metod modulacji przy użyciu powszechnie dostępnych elementów sprzętu.
Co więcej, umożliwia zmianę funkcjonalności tego sprzętu poprzez pobieranie i instalowanie nowych programów do woli. SDR umożliwia również użytkownikowi wybór częstotliwości pracy, jednocześnie pozwalając na rozpoznawanie zakłóceń z innymi kanałami komunikacji, eliminację kłopotów i kosztów związanych z używaniem sprzętu oraz eksperymentowanie z nowymi protokołami.
2. Kontrola łącza danych (DLC)
Kontrola łącza danych lub DLC to system oparty na warstwie łącza danych modelu architektury OSI, który zarządza kontrolą przepływu i wykrywaniem błędów ramek. W ten sposób system może zapewnić niezawodność i bezpieczeństwo transmisji danych w sieci.
Systemy DLC obsługują niezliczone zadania, w tym:
- Niezawodna transmisja pakietu łącza
- Wykrywanie błędów i rozpoczynanie odzyskiwania podczas retransmisji pakietów wysokowarstwowych
- Ramki błędów, które są używane do określenia początku i końca pakietowania. Ten proces wykorzystuje trzy podejścia: ramkowanie zorientowane znakowo, ramkowanie zorientowane na bity i zliczanie długości.
Tymczasem kontekst urządzeń DLC może wyglądać następująco:
- Komputery i urządzenia peryferyjne architektury sieciowej systemów IBM (SNA)
- Komunikacja LAN z serwerami, komputerami i drukarkami
- Sterowniki Ethernet MAC i inne tokeny pierścieniowe, przez które można przesyłać ramki cyfrowe
- 16-bitowe programy Windows
- MS-DOS
- 32-bitowe programy Windows 2000, które mają stosy protokołów sieciowych DLC
- 16-bitowe interfejsy CCBI
- Ramki sieci Ethernet IEEE 802.2
- Biblioteki dołączane dynamicznie dla kart sieciowych zgodne z systemem Windows
3. Zaawansowany algorytm szyfrowania (AES) 256
Im bardziej zaawansowana jest komunikacja cyfrowa, tym większe szanse mają cyberprzestępcy. Zawsze grasują w Internecie w poszukiwaniu słabych łączy do wykorzystania, a to sprawia, że potrzeba szyfrowania jest silniejsza niż kiedykolwiek.
Algorytmy szyfrowania pomagają chronić dane, przekształcając zwykły tekst na tekst zaszyfrowany, którego nikt inny nie może odszyfrować. Więc nawet jeśli cyberprzestępcy mogliby uzyskać dostęp do danych, nie będą mieli możliwości ich wykorzystania. Spośród wszystkich algorytmów szyfrowania zaawansowany standard szyfrowania, czyli AES, jest pierwszym zatwierdzonym przez amerykańską Narodową Agencję Bezpieczeństwa (NSA). AES 256 ma długość klucza składającą się z 256 bitów i jest praktycznie nie do złamania, co czyni go najsilniejszym algorytmem szyfrowania.
Datalink to warstwa w modelu architektury OSI. Jest używany do tworzenia systemów, które wysyłają i odbierają dane między urządzeniami, zwłaszcza między samolotami a systemami naziemnymi. Spośród wszystkich dostępnych obecnie systemów łącza danych trzy systemy są najbardziej popularne. Te systemy to algorytm szyfrowania SDR, DLC i AES.256.