Czasami musimy pobrać krew w celu sprawdzenia stanu zdrowia. Proces pobierania krwi do badań nazywa się wenipunkcją. Jak więc wygląda proces pobierania krwi i dlaczego krew pobierana jest z żyły, a nie z tętnicy?

Proces pobierania krwi
Najpierw poznajmy żyły i tętnice.
Tętnice to naczynia krwionośne, które transportują krew z serca do reszty ciała, głównie krew bogatą w tlen. Istnieją dwa wyjątki, kiedy tętnice transportują krew ubogą w tlen. Pierwsza to tętnica płucna, która transportuje krew z serca do płuc, a druga to tętnica pępowinowa, która transportuje krew od płodu do łożyska.
Żyły to naczynia krwionośne, które transportują krew z organizmu z powrotem do serca, dlatego jest to w większości krew uboga w tlen. Natomiast żyły płucne i pępowinowe transportują krew bogatą w tlen. Żyły posiadają również zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi, i mają mniej mięśni niż tętnice.
Krew żylną można wykorzystać w wielu celach, m.in. w terapii dożylnej, badaniach krwi i diagnostyce.
Ważne jest, aby przed rozpoczęciem zabiegu wenipunkcji przygotować wszystkie niezbędne materiały, w tym igłę do pobierania krwi, opaskę uciskową, probówkę do pobierania próbek, środek do dezynfekcji rąk, waciki nasączone alkoholem, bandaże, gazę i sprzęt do transfuzji krwi.
Najpierw pacjent prostuje ramię, a opaskę uciskową zakłada się 7-10 cm wyżej niż położenie igły do wstrzyknięcia. Lekarz musi zidentyfikować żyłę. U osób dorosłych najczęściej pobiera się krew z żyły środkowo-łokciowej. Jest to duże naczynie krwionośne, które ułatwia pobieranie krwi i daje dobre rezultaty, jeśli krew zostanie pobrana prawidłowo.
Dlaczego pobiera się krew z żyły, a nie z tętnicy?
Z fizycznego punktu widzenia żyły są stosunkowo łatwiejsze do pobrania krwi, ponieważ znajdują się blisko powierzchni skóry. Tymczasem tętnica znajduje się głębiej, więc pobieranie krwi będzie dla pacjenta trudniejsze i bardziej bolesne.
Ponadto ciśnienie w żyle jest niższe niż w tętnicy, więc ryzyko cofnięcia się krwi przed zagojeniem się rany jest mniejsze.